ဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ ကိုေရာက္ခဲ့တယ္

ခေရညိဳ တို႕ ဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ ကိုသြားခ်င္လြန္းလို႕ ဘယ္မွာမွ ၾကာၾကာမေနခဲ့ၾကပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၉ မတ္လက တစ္ေခါက္သာေရာက္ ဖူးခဲ့တဲ့ ခေရညိဳ က သိပ္မမွတ္မိ ေပမဲ့ ခရီးက ေန႕တစ္ဝက္ ေလာက္သြားရတယ္ လို႕ အိမ္ကလူ ၾကီး အပါအဝင္ ခေရညိဳ႕ေမာင္ နဲ႕ အမေတြကိုေျပာျပထားလို႕ သူတို႕လည္း စိတ္ဝင္စားေနၾကပါတယ္။ အဲဒီထဲ မွာ သားေတာ္ေမာင္ ကအဆိုးဆုံးပဲ။

သူကဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ ေရတံခြန္ ကို ဓာတ္ပုံ ျမင္ဘူးထားေတာ့ အျပင္မွာလည္း ျမင္ရဖို႕စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ေလ။

သြားၾကတဲ့ လူေတြထဲမွာ ခေရညိဳ ကပဲ ေရာက္ဖူးတာ ဘယ္သူမွလည္း ေသျခာမသိၾကပါဘူး။ ခေရညိဳ ေရာက္ဖူးတာကလည္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာသြားျပီေလ။ခေရညိဳတို႕ ဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္. ကိုဆင္းရမဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ၂ နာရီ ေလာက္ေပါ့။ ခေရညိဳ႕ တို႕ဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ ေစ်းေရာင္းမည့္

အဖြဲ႕တဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕ လိုက္လာတယ္။ သူတို႕အဖြဲ႕က လူ ၆ေယာက္။ ဒါနဲ႕သူတို႕ကို ဘာလို႕လိုက္တာလဲလို႕ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႕ကေစ်းေရာင္းခ်င္လို႕ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႕လို အဖြဲ႕ ၇ဖြဲ႕ရွိေၾကာင္း ၊ အလွည့္က် လိုက္ရေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ခေရညိဳတို႕ကို ရွင္းျပပါတယ္။

ဒါနဲ႕ခေရညိဳက "က်မတို႕ကဝယ္ မေသာက္ရင္ေရာ"လို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ " ကံေပါ့ အမရယ္" တဲ့။ သူတို႕ ဘာကိုဆိုလို မွန္း ခေရညိဳ လည္း မသိပါဘူး။

ဒါနဲ႕ ခေရညိဳတို႕ စဆင္းၾကတယ္။ဆင္းဆင္း ျခင္းေတာ့ လမ္းကမဆိုးပါဘူး။ စဆင္းျပီး ၅မိနစ္ ေလာက္ေနေတာ့ လမ္းက ပိုဆိုးလာတယ္။ ပထမ

ေတာ့ ခေရညိဳခသားအငယ္ေလးကို ပိုးျပီးဆင္းတယ္ ( ရွမ္းမေတြ ကေလးပိုးသလို)။ ၁၀မိနစ္ ေလာက္ဆင္းျပီးေတာ့ ခေရညိဳကမပိုးႏိုင္ ေတာ့လို႕ ပထမဆုံး စခန္းမွာပဲ နား ၾကပါတယ္။ ခေရညိဳ တို႕နားေတာ့ ေစ်းေရာင္းဖို႕ လိုက္လာၾကတဲ့သူေတြက ယပ္ခပ္ေပၾကပါတယ္။

ခေရညိဳ့ ေနာက္ကို တစ္ေယာက္လိုက္ျပီး ထိန္းပါတယ္။ သူတို႕ကေဘာလုံးသမားေတြလိုပါပဲ တစ္ေယာက္ခ်င္း စီကိုတစ္ေယာက္ လိုက္ျပီးလိုတာေတြ လုပ္ေပ:ၾကတယ္။ အခုလိုစခန္းေလးေတြ ၄ခုရွိ ေၾကာင္း အကြာအေဝးအားျဖင့္ အားလုံးေပါင္း ႏွစ္မိုင္ ေဝးေၾကာင္း ေျပာျပၾကပါတယ္။ခရီးကေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကမ္းပါတယ္။ လမ္းခရီး မွာ တက္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႕ ျပီေတာ့ ေဂြးလွားသီး(သတ္ပုံမွာ ရင္ ခြင့္လြတ္ေနာ္) ပင္ေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႕နားလိုက္ သြားလိုက္နဲ႕ေပါ့။ နားရင္ သူတို႕ကယပ္ခပ္ေပးၾကပါတယ္။ ၄၅မိနစ္ ေလာက္ ပင္ပန္း ၾကီးစြာ ဆင္းခဲ့ျပီး ၾကေတာ့ ေရတံခြန္ကို ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၉၉ နဲ႕ အခုနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကြာသြားပါျပီ။ တိုးတက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး လမ္းခရီးက ပိုဆိုးလာပါတယ္ ျပီေရတံခြန္ကိုေရာက္ေတာ့လည္းေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ေပါက္ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ ကလြဲျပီးဘာမွမရွိပါဘူး။ ေစ်းေရာင္းတဲ့ အဖြဲ႕က ခေရညိဳတို႕ကို အေအးဗူး ေတြေရာင္းပါေတာ့တယ္။

ေစ်းကေတာ့ ေတာ္ေတာ့ ကိုၾကီးပါတယ္အျပင္ကေပါက္ေစ်းထက္ ၃ဆေလာက္ကိုကြာပါတယ္။ သူတို႕အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းမွ ေရာင္းရတာပါ။ ေရတံခြန္ ေရာက္ေတာ့ ေရထဲမဆင္းဖို႕ တင္းၾကပ္စြာတာျမစ္ထားပါတယ္။ ေရတံခြန္ရဲ့ အျမင့္ကေပေပါင္း ၂၅၀၀ရွိတဲ့အတြက္အျမင့္ကက်လာတဲ့ေရေတြဟာ ဝဲလိုျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ေရကူးတဲ့သူတိုင္း အႏၲရာယ္ ရွိတဲ့အတြက္ ေရကူးျခင္းကို တာျမစ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

သားေတာ္ေမာင္ကစိတ္ေကာက္ ျပန္ျပီေလ။သူကိုအက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပရတာေပါ့။ ခေရညိဳတို႕ အတက္ကို မနည္းကိုတက္ခဲ့ရပါတယ္။ ခေရညိဳ အၾကံေပးခ်င္တာ က ေတာ့ ေမျမိဳ႕ ေရာက္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ ေရတံခြန္ကို မသြားဖို႕ ကိုယ့္အေတြ႕အၾကဳံအရအၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ လမ္းကလည္းၾကမ္းလူကလည္းအရမ္းကိုျပတ္ ပါတယ္။

ခင္မင္စြာျဖင့္

အညာမွ

ခေရညိဳ