ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ ႏိုဝင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႕က်ရင္ အမိေျမကို မိသားစုနဲ႕ အတူ အလည္ျပန္ၾကမွာမို႕ ခေရညိဳ ရဲ့အလုပ္ေတြကို ျပီးေအာင္လို႕ေနရလို႕ပါ။
ခြင့္ကေတာ့ တစ္ လ တိတိေပါ့။ ျပန္ခါနီး ရင္ ေမြးေန႕ပြဲ မလုပ္ျဖစ္မွာဆိုး လို႕ ၾကိဳ လုပ္ထားတာပါ။
ခ်စ္ကမ္းေခ်ာ့ပါ။
ပီဇာၾကိဳက္တဲ့သူမ်ားအတြက္
ျမန္မာ ထမင္း ဟင္းစားခ်င္တဲ့သူမ်ားအတြက္ပါ။
ေရခဲမုန္႕ ၾကိဳက္တဲ့သူေတြက ေတာ့ေရခဲမုန္႕ သုံးေဆာင္ၾကပါ။
ေကာ္ဖီၾကိဳက္သူေတြပါ။
လိေမၼာ္ရည္ ၾကိဳက္သူမ်ားအတြက္။
စေတာ္ဘယ္ရီ ေဖ်ာ္ရည္ပါ ။
အသီးေလးလည္းသုံးေဆာင္ၾကပါအုန္း။ အရမ္းခ်ိဳတယ္သိလား?
အအီလည္းေျပပါတယ္။
ေေမြးေန႕ေရာက္တိုင္း ခေရညိဳ ေတြးမိတာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။
သိတတ္တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး ႏွစ္တိုင္းေတြးမိတဲ့အေတြးေလးပါ။
ဪ ဘာလိုလိုနဲ႕ ေသဖို႕တစ္ ႏွစ္နီးျပန္ျပီ ဆိုတဲ့အေတြးေလးပါ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
အညာမွ
ခေရညိဳ
တစ္ေန႕ ရပ္ကြတ္ ဥကၠ႒ တို႕ လင္မယား က်ဳပ္အိမ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္ ။
"ေစာတင္ ေရ ေစာတင္ေရ"
"ဥကၠ႒ တို႕လင္မယား ပါလား လာၾကပါေတာ္ ထိုင္ၾကပါ ဒါနဲ႕ဘာ အေၾကာင္းထူး ရွိလိုလဲ" က်ဳပ္လည္း ဥကၠ႒ ကေတာ္ မခင္သန္းကို ၾကည့္ျပီးေမး
လိုက္တယ္။
"အေၾကာင္းကေတာ့ ညည္းအတြက္ပဲ ဆိုပါေတာ့ "
"ဘာမ်ားလဲ မခင္သန္း ရယ္"
"ညည္းက အသက္လည္း ရွိေသးတယ္ ရုပ္လည္းရွိေသးတယ္ ညည္းေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ ပါလား?"
"ေတာ္ပါျပီေတာ္ ကိုေသာင္းတုန္းကလဲ သူ႕ၾကည့္ရတာ ႐ိုးသလိုလိုနဲ႕ ဖဲသမား ျဖစ္ေနပါေရာလား သူ႕ေၾကာင့္ က်ဳပ္အေမလည္း ေသခဲ့ရတယ္ ။ ဒီအတိုင္းတစ္ေယာက္ထဲေနတာပဲေကာင္းပါတယ္။"
"ငါတို႕က ညည္းကိုေကာင္းေစခ်င္လို႕ပါေအ။ ဟိုဘက္ရပ္ကြတ္ က ကိုဘခင္ ကိုညည္းသိတယ္မဟုတ္လား? ။ သူကညည္းကို လက္ထက္ခ်င္လို႕တဲ့။
အဲဒါ ငါတို႕ကို လာျပီး နားေဖာက္ခိုင္းလိုက္လို႕။ ငါတို႕အေနနဲ.ကလည္း သင့္ေတာ္မယ္
ထင္လို႕ ညည္းကိုလာေျပာရတာ။ ညည္းအတြက္ ရပ္ကြတ္
ထဲက အမူးသမား ေတြ အႏၲာရာယ္ ကလည္းကင္းတာေပါ့။
ျပီးေတာ့မေတာင္းမတပဲလည္း ေနႏိုင္မွာ ။ ညည္းလည္း လင္မရွိေတာ့မသင့္ေတာ္ဘူးေလ။ ညည္းစဥ္းစားေပါ့ေအ အားလုံးကညည္းအတြက္ပဲ တစ္ေယာက္ထဲေနတာဆိုေတာ့ လူေတြကအထင္ေသး ခ်င္ၾကတယ္ေအ့။”
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မခင္သန္းရယ္ က်ဳပ္စဥ္းစားလိုက္ပါအုန္းမယ္"
"ေအး ေအး အဲဒါဆိုရင္ ငါတို႕ျပန္အုန္းမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့"
အဲဒီ ကိုဘခင္က အသက္ ၆၀ေလာက္ရွိျပီ။ သူ႕မိန္းမဆုံးေတာ့ က်ဳပ္ေတာင္ အသုဘ ပို႕သြားေသးတယ္ ။ အဲဒီတုန္းက က်ဳပ္အသက္က ငယ္ေသးတာ ။ ဆိုေတာ့ သူ႕မိန္းမဆုံးတာ
၁၀ႏွစ္ ေက်ာ္ျပီထင္တယ္။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ေလ ကိုဘခင္က အေျခနဲ႕အေနအေန နဲ႕။
သူ႕အိမ္ၾကီးကလည္းအၾကီး ၾကီး ျခံကလည္း အက်ယ္ၾကီး ။ ျပီးေတာ့သူက ပင္စင္စားေရွ႕ေနၾကီး။ သူ႕မွာ သမီး ႏွစ္ ေယာက္ရွိတယ္။ အငယ္မကေတာ့အိမ္ေထာင္နဲ႕ သား၂ ေယာက္ သမီး ၁ ေယာက္ရွိတယ္။ အၾကီ:မေတာ့အပ်ိဳၾကီး ညီမက ေမြးတဲ့ သားအၾကီးကို အေမြစားအေမြ ခံေမြးစားထားတယ္။ သူတို႕အားလုံးကလည္း အိုးခြဲျပီးေနၾကတယ္။ ဆိုေတာ့ ကိုဘခင္ သမီး ၂ ေယာက္အေဖ၊ ေျမး ၃ ေယာက္ အဖိုး လူပ်ိဳၾကီေပါ့။
ကိုဘခင့္ သမီးေတြကလည္း က်ဳပ္ထက္ငယ္လွ ၂ႏွစ္ ၃ ႏွစ္ေပါ့။
တိုတိုေျပာရရင္ ကိုဘခင္ နဲ႕ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တယ္။ သူ႕ရက္ကြက္္ က လူၾကီး ကိုယ့္ရက္ကြက္က လူၾကီး ေလးေတြရယ္ လူေလးနည္းနည္းပါးပါးရယ္ ဘုန္းၾကီး ၃ ပါးကို ပင့္ျပီး မဂၤလာ ဆြမ္းေႂကြးေလးကို အက်ဥ္းရုံး လုပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္က ကိုဘခင္ အိမ္ကိုလိုက္ေနတယ္။ က်ဳပ္အိမ္ေလးကို ေရာင္းဖို႕ အိမ္ပြဲစားနဲ႕ စကားေျပာထားျပီးျပီ။ အိမ္ေလးက ခႏိုးခနဲ႕ဆိုေတာ့ သိပ္ရမယ္မထင္ပါဘူး။
ရသေလာက္ေပါ့။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ဳပ္အသက္က ၄၀ ထဲမွာ။ ဆိုေတာ့ ကိုဘခင္က က်ဳပ္ထက္ အသက္ ၂၀ေလာက္ၾကီးတယ္ က်ဳပ္ကသူသမီးေတြထက္ သံုးႏွစ္ေလာက္ၾကီးတယ္။
သူ႕သမီး ေတြကက်ဳပ္ကို "မမေစာ" လို႕ေခၚၾကတယ္ သူတို႕ကလည္း က်ဳပ္ကိုခ်စ္ၾကပါတယ္။
ဒိလိုနဲ႕ ကိုဘခင္ နဲ႕ လိုက္ေနတယ္။
ကိုဘခင္က က်ဳပ္ကို ငါးမတ္သား ေရႊဆြဲၾကိဳး ရယ္ ၊ တစ္မတ္သား လက္ေကာက္ ၃ ကြင္းရယ္ ဆင္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့သူ႕အရင္မိန္းမရဲ့ ခ်ယ္နားကပ္ကိုလည္း ဆင္တယ္။ က်ဳပ္ကဒါမ်ိဳးေတြ မဝတ္ဘူးေတာ့ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ။ ေျပာရရင္ေတာ့ က်ဳပ္ကေနာက္အိမ္ေထာင္ ၿပဳလိုက္တာ
လင္ကံေကာင္းတယ္ အိုဇာတာ ေကာင္းတယ္ေပါ့။
ကိုဘခင္ကလည္း က်ဳပ္အေပၚ ေကာင္းရွာပါတယ္။ သူက က်ဳပ္ကို "အေစာ" လို႕က ေခၚတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ အစ္ကိုၾကီး္လို႕ဲေခၚတယ္။ သူ႕အိမ္ ေရာက္ျပီး ဘာမွေထြေထြထူးထူး မလုပ္ရပါဘူး ။ ျခံထဲကအပင္ေတြနဲ႕ သူ႕ပင္စင္ ေလးနဲ႕ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႕ ႏွစ္ ေယာက္အတြက္ ဘာမွမလုပ္ပဲစားလို႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္က အလုပ္ လုပ္ခ်င္သား။ ဒီၾကားထဲ က်ဳပ္အိမ္ေလးကို
ဝယ္သူက အၾကိဳက္ေတြ႕ျပီး ဝယ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္လက္ထဲမွာ ေငြေလးေတြရွိေတာ့ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္လာတယ္။
"အစ္ကိုၾကီး္ ေရ က်မ အိမ္ေရာင္းရတဲ့ ေငြေတြနဲ႕ တစ္ခုခုလုပ္မလားလို႕"
"အင္း ေကာင္းသားပဲ လုပ္ေလ ဘာလုပ္ခ်င္တာလညး လက္ေကာက္လား? လက္စြပ္လား?
အစ္ကိုၾကီး အသိ ပန္းတိမ္ဆရာေတြရွိတယ္ လိုက္အပ္ေပးမယ္ေလ။ ဒါမွမဟုတ္ လုပ္ျပီး သားသြားဝယ္မလား အသိေရႊဆိုင္ေတြရွိပါတယ္ "
"အို မဟုတ္ပါဘူး အစ္ကိုၾကီး္ရယ္ က်ဳပ္ေျပာတာက အလုပ္လုပ္မယ္လို႕ ေျပာတာပါ"
" ဪ "
ဆိုျပီး ဘာမွမေျပာပဲ စဥ္းစားေနတယ္...........
"ဘယ္လိုလဲ အစ္ကိုၾကီး သေဘာက"
"အစ္ကိုၾကီး သေဘာကေတာ့ ဘာမွမလုပ္ေစခ်င္ဘူး အေစာ အတြက္ ေရႊပဲ လုပ္ဝတ္ထားေစခ်င္တယ္။ အစ္ကိုၾကီး အေစာကို ဘာမွမလုပ္ပဲ ေႂကြးႏိုင္
ပါတယ္ အစ္ကိုၾကီးးက အေစာကို ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္လို႕ လက္ထက္ခဲ့တာ ခိုင္းခ်င္လို႕မဟုတ္ဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ အစ္ကိုၾကီး ရယ္ က်မ အစ္ကိုၾကီး ေစတနာေတြကို နားလည္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီအတိုင္း ဘာမွမလုပ္ပဲ မေနတက္လို႕ပါ။ျပီးေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပဲေနရင္ က်န္းမာေရးကိုလည္း ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ေလ ။ အစ္ကိုၾကီး ေျပာသလို ေရႊလည္းလုပ္ဝတ္ပါ့မယ္။
အလုပ္လည္း လုပ္ပါရေစ"
"အေစာကဘာလုပ္မယ္ စိတ္ကူးထားလို႕လဲ?"
"အဲဒါ အစ္ကိုၾကီးို ေျပာေလ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲလို႕"
" အင္း ဒါဆို အိမ္မွာပဲ လုပ္လို႕ ရတဲ့ အိမ္ေစ်းဆိုင္ေလးဖြင့္ပါလား ။ ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ေပါ့။ ဘယ္လိုတုန္း သေဘာက်ရဲ့လား?
"ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ အစ္ကိုၾကီး ကို က်မအရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
"ဒီလိုနဲ႕ က်ဳပ္လည္း အိမ္ေရာင္းလို႕ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႕ လက္ေကာက္ တစ္မတ္သားတစ္ကြင္း ထပ္လုပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့အိမ္ေစ်းဆိုင္ေလး ဖြင့္လိုက္တယ္။ လိုတာကို အစ္ကိုၾကီး ဆိုက္ေပးတယ္။မနက္မိုးလင္းရင္ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ေစ်းဆိုင္ေလးဖြင့္တယ္။ အိမ္ဆိုင္ေလးဆိုေတာ့ ဖြင့္ထားရင္းနဲ႕ ထမင္းစားတာတို႕ ေရခ်ိဳးတာတို႕ လုပ္ႏိုင္တယ္ေလ။
အခုတေလာ အစ္ကိုၾကီ:ကေနသိပ္မေကာင္းလို႕ ဆိုင္ကိုပိတ္ထားလိုက္တယ္။ သူ႕ကိုအခ်ိန္ျပည့္ ျပဳစုခ်င္လို႕ သူကက်ဳပ္ေယာက်္ား ဆိုေပမဲ့ ေက်းဇူးရွင္လို႕လည္း ေျပာလို႕ရတယ္ေလ။
သူေနမေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ သူ႕ေျမးအငယ္ေကာင္ ကစားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္ထားေတာ့
စားစရာေတြကို မနက္တစ္ေခါက္ ညတစ္ေခါက္လာပို႕တယ္။ က်ဳပ္လည္းဘာမွခ်က္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ ျခံထဲက သီးပင္စားပင္ၾကီးေတြကိုလည္း
သူ႕ေျမးအငယ္ေကာင္ကို ေပးလိုက္တယ္ ။ သီးပင္စားပင္ဆိုတာ သရက္ပင္ တို႕၊ ပိႏဲၷပင္တို႕ ေပါ့အဲဒီအပင္ေတြ တစ္ႏွစ္ တစ္ခါေငြေပၚတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ႕ ကိုဘခင္ ရဲ့က်န္းမာေရးကလည္ တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ပို ဆိုးလာတယ္။ အသက္ကလည္း ၾကီးျပီေလ။ ၈၄ ႏွစ္ရွိျပီ။ က်ဳပ္လဲသူ႕ကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ျပဳစုပါတယ္။ က်ဳပ္ေလ သူ႕ေသသြားမွာအရမ္းကိုေၾကာက္တာပဲ။ တစ္ညမွာသူက က်မစကားေတြေျပာတယ္
"အေစာေရအေစာကို အစ္ကိုၾကီးဆက္ျပီးေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မယ္မထင္ေတာ့ဘူး အဲဒီတို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ အငယ္ေကာင္ သိန္းေဇာ္ ကိုလည္း အေစာကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ မွာထားတယ္"
"အစ္ကိုၾကီးကလည္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲ? အစ္ကိုၾကီး ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး"
ေျပာသာေျပာရတာ ကိုဘခင္က အစာမဝင္တာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိသြားျပီ။
ေဆးေတြနဲ႕ပဲ အသက္ဆက္ေနရတယ္။ ေဆးဖိုးဆိုတာလည္းကုန္လိုက္တာ။ က်ဳပ္ကေတာ့
မႏွေျမာ ပါဘူး။ သူဘာမွမျဖစ္ရင္ပဲ ေက်နပ္ပါတယ္။ အဲဒီညကသူနဲ႕ က်ဳပ္နဲ႕စကားေျပာရတာ ေနာက္ဆုံးည ျဖစ္လိမ္.မယ္လို႕ၾကိဳသိ ခဲ့ရင္ က်ဳပ္ေလ အဲဒီည အိပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
မနက္လင္းေတာ့ ကိုဘခင္ကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္မရွိေတာ့ဘူး။
ဘယ္အခ်ိန္ထဲကသူ အသက္မရွိတယ္ဆိုတာေတာ့ က်ဳပ္လည္းမသိလိုက္ပါဘူး။
ကိုဘခင္ဆုံးေတာ့ က်ဳပ္လည္း ႏွစထပ္ကြမ္း မုဆိုးမ ျဖစ္ေတာ့တာေပါ့။ ကိုဘခင္ဆုံးေတာ့ က်ဳပ္အသက္က ၆၄ ၊ ၆၅ေပါ့။
ကိုဘခင္မေသခင္ကတည္းက အေမြေတြအားလုံးသူ႕ေျမး သိန္းေဇာ္္နာမည္လြဲထားခဲ့ျပီးသား။ စာခ်ဳပ္ထဲမွာက က်ဳပ္မေသမခ်င္းဒီမွာေနႏိုင္တယ္။ ျခံထဲကသီးပင္ေတြ ေရာင္းလို႕ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႕ လက္ဝတ္လက္စားေတြကေတာ့ က်ဳပ္ဘာပဲသုံးသုံးသုံးခြင့္ရွိတယ္ က်ဳပ္သေဘာပဲ။ အိမ္နဲ႕ျခံကေတာ့ က်ဳပ္ေသရင္ေတာ့ သူ႕ေျမးရမွာ။က်ဳပ္အသက္ရွိ ေနတုန္းသူ႕ေျမးအေနနဲ႕ ဘာမွလုပ္ခြင့္မရွိဘူး။ ခြၽင္းခ်က္ အေနနဲ႕ကက်ဳပ္သေဘာတူရင္ေတာ့ လုပ္လို႕ရတယ္။ က်ဳပ္လည္း အဲဒီစာခ်ဳပ္ ကိုသေဘာတူလို႕ လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့တယ္။ က်ဳပ္မွာက သားသမီးေနာက္ခံမရွိ ေဆြမရွိ မ်ိဳးမရွိမဟုတ္လား။ က်ဳပ္အတြက္လည္းဘာမွ မလိုအပ္ဘူးေလ။ေနစရာရွိရင္ ရျပီ။
ကိုဘခင္ဆုံးျပီး တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့ သူ႕ေျမးအငယ္ေကာင္က က်ဳပ္ကိုဘာမွ မေထာက္ပံ့ၾကေတာ့ဘူး။အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္ကဆိုင္ေလးျပန္ဖြင့္တာေပါ့။ ဆိုင္ဖြင့္ျပီး တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာတိုယ့္ ကိုဘခင္ ေျမးအငယ္ေကာင္ တို႕လင္မယားေယာက္ လာ
ၾကတယ္။
"အေမၾကီးေစာ ေနေကာင္းလား? ဆိုင္ျပန္ေရာင္းေနတာလား"
"ေနေကာင္းပါတယ္ "
"ဆိုင္ကေကာင္ေလးေတြကို ဆန္တို႕ဆီတို႕ပို႕ခိုင္းေနတာပဲ ဘာျဖစ္လို႕ဆိုင္ျပန္ဖြင့္ရတာလဲ အေမၾကီးေစာရယ္"
"ဟင္ မင္းတို႕မသိဘူးလား မင္းဆိုင္ကေကာင္ေလးေတြ မလာတာၾကာေပါ့ ဒါေၾကာင့္ ငါေစ်းျပန္ေရာင္း ရတာ"
"ဟာ ဟုတ္လား ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး ကြၽန္ေတာ္တို႕ လင္မယားကအလုပ္ရွုပ္ေတာ့ သူတို႕နဲ႕ပဲလြဲထား လိုက္တာ ေတာက္…ဒီေကာင္ေတြကြာ"
"ေအးပါ မင္းမသိလို႕ျဖစ္မယ္လို႕ထင္ေတာ့ထင္သား"
"အေဖၾကီးကို ေပးထားတဲ့ ဂတိမတည္သလိုျဖစ္ေနျပီ။ ေအးျမ ညည္းကေရာမသိဘူးလား"
သူ႕မိန္းမက
"က်မ မသိလို႕ေပါ့ သိရင္ဘယ္ ဒီလိုျဖစ္ပါ့မလဲ ကိုသိန္းေဇာ္ရယ္ ဒီလိုလုပ္ပါလား အေမၾကီးေစာကို က်မတို႕နဲ႕ အတူလာေနခိုင္းလိုက္ပါလား?ေတာ္ၾကာ တမလြန္က အေဖၾကီး သူ႕မိန္းမကို ဂ႐ုမစိုက္ ဘူးဆိုျပီး စိတ္မ ေျဖာင့္ပဲေနအုန္းမယ္ က်မတို႕ကလဲ ဆိုင္နဲ႕ဆိုေတာ့ ေန႕တိုင္းလာ
ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး ။ မေကာင္းဘူးလား ကိုသိန္းေဇာ္"
"အင္း ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ အေမၾကီးေစာ ကြၽန္ေတာ္တို႕နဲ႕ လိုက္ေနပါေနာ္။ "
ဆိုျပီး က်ဳပ္ကိုေမးတယ္။ သူတို႕လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ အေျပာခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ ေျပာေနၾကေတာ့ က်ဳပ္လည္းအဟုတ္မွတ္လို႕ လိုက္ေနလိုက္တယ္။ သူတို႕ဆီေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကအလုပ္သမားေလးေတြေရာ သူေတာ့လင္မယားကပါ ဂ႐ုစိုက္လိုက္ၾကတာကို
ဟိုလူကလဲ "အေမၾကီေစာ ဒီလူကလဲ အေမၾကီးေစာ"နဲ႕
တစ္ေန႕ေတာ့ ေအးျမက က်ဳပ္လက္ဝတ္ လက္စားေတြကို လာငွါးတယ္။ အလႉသြားခ်င္လို႕တဲ့။ က်ဳပ္လည္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႕ပဲ ငွါးေပးလိုက္တယ္ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းကျပန္မလာေတာ့တာပဲ။ ႏွစ္လေက်ာ္တဲ့အထိ ျပန္မလာေတာ့ က်ဳပ္လဲ
"သိန္းေဇာ္ေရ မင္းမိန္းမ ေအးျမက ဘယ္ရြာက အလႉသြားလို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာေနရတာလဲ? ငါ့အထင္ ႏွစ္လေက်ာ္ျပီထင္တယ္"
"ဟုတ္တယ္ အေမၾကီးေစာေရ ကြၽန္ေတာ္က အေမၾကီးေစာ စိတ္ဆင္းရဲမွာစိုးလို႕ အဲဒီေကာင္မအေၾကာင္းမေျပာျပတာ"
" ဘာျဖစ္လို႕လဲ"
"အဲဒီေကာင္မ ေနာက္လင္ေနာက္ လိုက္သြားတာ အေမၾကီးေစာ ေရ"
" ဟင္ ဒါဆို ငါ့လက္ဝတ္လက္စားေလးေတြ ျပန္မရေတာ့ဘူးေပါ့ သူငါ့ဆီကေန အလႉသြားခ်င္လို႕ဆိုျပီးငွါးသြားတာ"
"ဟာ အေမၾကီးေစာရယ္ ဘာလို႕ငွါးလိုက္တာလဲ သူ႕မွာလဲရွိရက္သားနဲ႕ အဲဒါ သူလိုခ်င္လို႕။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေငြေတြေရာ၊
လက္ဝတ္လက္စားေတြေရာ အကုန္ယူသြားတာ ဗ်"
"မိုက္လုံးၾကီးလိုက္တာကြယ္"
"အခုကြၽန္ေတာ္ မွာအေႂကြးရွင္တြည္ဝိုင္းေနျပီ။ သူတို႕ကမဆပ္ရင္ ရဲတိုင္္ေတာမယ္.့ တဲ.။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ့ ေထာင္က်ေတာ့မယ္ထင္တယ္။ အေႂကြး
ဆပ္မဲ့ပိုက္ဆံေတြ ေကာင္မက အကုန္လုံး မ သြားတာ "
"ဟင္ ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"
"အဲဒီ အေမၾကီးေစာကို အကူအညီေတာင္း ခ်င္လို႕"
"ဟဲ့ ငါကဘာကူညီႏိုင္မွာလဲ ? ငါ့ ဟာေတြလည္း နင့္မိန္းမ ယူသြားလို႕ကုန္ျပီေလ
ငါ့မွာဘာပိုက္ဆံမ မရွိေတာ့ဘူး။
ဒါနဲ႕နင့္အေႂကြးကဘယ္ေလာက္တုန္း"
"သိန္း ၃၀"
"အမေလး ဘုရား ဘုရားဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ဟို အေဖၾကီးအေမြေပးခဲ့တဲ့ ျခံနဲ႕အိမ္နဲ႕ေရာင္းလိုက္ရင္ သိန္း ၃၀ ေတာ့ေက်ာ္မွာပဲ။ အဲဒါအေမၾကီးေစာက သေဘာတူမွေရာင္းလို႕ရမွာ။
ကြၽန္ေတာ့ကို ကူညီပါအုန္း။ အေမၾကီးေစာ မွမကယ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ ေထာင္က်မွာ"
"ေအးပါကြယ္ ငါလက္မွတ္ထိုးေပးပါမယ္ ။ ငါ့အတြက္ကေနစရာရွိရင္ရပါတယ္"
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကိုဘခင္ရဲ့ ျခံနဲ႕အိမ္ကို ေရာင္းလိုက္တယ္။ သိန္း ၃၂ သိန္း ရတယ္။ က်ဳပ္ကို လႉခ်င္တာလႉရေအာင္ဆိုျပီး ၃ ေသာင္းလာေပးတယ္။ ေရာင္းျပီးတဲ့ညမွာ ပဲ က်ဳပ္တေရးႏိုးအေပါ့အပါးသြားခ်င္လို႕ အိမ္သာသြားေတာ့ စကား'ေျပာသံေတြၾကားတာနဲ႕ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ သိန္းေဇာ္ တို႕အခန္းက။ ခါတိုင္းဆို သိန္းေဇာ္က တစ္ေယာက္ထဲအိပ္တာ ။ ဒီညၾကမွ ထူးဆန္းလို႕သြားနား့ေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ အေၾကာင္းစုံ သိရတယ္။
သူတို႕ လင္မယားက က်ဳပ္ရဲ့ပစၥည္း ေတြလိုခ်င္လို႕ လက္ဝါးျခင္း ႐ိုက္ျပီး မိန္းမကို ေရွာင္ခိုင္ထားတာ။ ျပီးေတာ့ဘာအေႂကြးမွလဲ မရွိဘူး။
က်ဳပ္ကလဲ အယုံလြယ္တာကို။ သူတို႕ကလည္း စကားကိုခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ဆိုေတာ့ ယုံမိတာေပါ့။ မနက္မိုးလင္းေအာင္မနည္းေစာင့္လိုက္ရတယ္။ အိပ္လို႕လည္းမရေတာ့ပါဘူး။ က်ဳပ္ကံကိုက ဆိုးလြန္းပါတယ္။က်ဳပ္လည္းမနက္မိုးလင္းေတာ့ သူေတာ့ႏိုးေအာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ထြက္လာခဲ့တယ္။
ကိုယ္ေသရင္ ပစၥည္း ဆိုတာဘာမွ ယူလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။
အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ေနာက္ပါတာလုပ္ရ မယ္ဆိုတယ္ အသိတရားေတြရလာတယ္။ သူတို႕ကိုလည္း
မုဒိတာပြါးေနလိုက္တယ္ ။ ကိုယ္လုပ္တာ ကိုယ္ခံရမွာပဲေလ။ က်ဳပ္လည္း အရင္ဘဝ ဝဋ္ေႂကြးေတြပါလာလို႕ ဒီဘဝမွာဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြ နဲ႕ၾကဳံရတာေလ။ ဒီဝဋ္ေႂကြး ေတြကိုဒီဘဝမွာပဲ အေၾကဆပ္မယ္။ ျပီးေတာ့ေနာက္ဘဝအတြက္ ျပင္ဆင္ရမယ္လို႕ ေတြးမိလာတယ္။ ဒါနဲ႕ ပါလာတဲ့ ခ်ယ္နားကပ္ ေလးကိုေရာင္း ျပီး မယ္သီလရင္ ေက်ာင္း ၁ ေက်ာင္းကိုသြားျပီး လႉလိုက္ ျပီးေတာ က်ဳပ္လဲ သိလရင္ ဝတ္လိုက္တယ္။
ေနာက္ဘဝမွာ ဒီလိုမ်ိဳးေတြမၾကဳံ၇ေအာင္လို႕ျပင္ဆင္ရမယ္။
က်ဳပ္ရဲ့ ဘြဲ့ က "စႏၵိမာလာ "တဲ့..........။
ခင္မင္စြာျဖင့္
အညာမွ
ခေရညိဳ
က်ဳပ္နာမည္က ေစာတင္။ ခင္တဲ့သူေတြကေတာ့ အေစာ ၊ မေစာ ရယ္လို႕ေခၚၾကတယ္။
က်ဳပ္ က အေမနဲ႕ အတူေနတယ္။ အေဖကေတာ့ က်ဳပ္ငယ္ငယ္ ကတည္းက ငွက္ဖ်ားေရာဂါနဲ႕ဆုံးသြားျပီတဲ့။ အေမေျပာတာပဲ က်ဳပ္ေတာ့ ျမင္ဘူးလိုက္ေပါင္။
က်ဳပ္က ရာသီေပၚ အသီးအႏွံတို႕ ၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ တို႕ ကိုရက္ကြတ္ ေတြလွည့္ ေရာင္းတယ္။ ေခါင္းရြတ္ ေစ်းသည္ေပါ့။ အဲဒီလိုေရာင္းတာ အရင္းအႏွီးသိပ္မဆိုက္ ရဘူးေလ။တစ္ခါတစ္ေလ အေမေနမေကာင္းလို႕ ေဆးဝယ္တာတို႕ အဟာရျဖစ္မဲ့အစာေကာင္းေလးေတြ ဝယ္ ေကြၽးလိုက္ ရင္ အရင္:ေရာအျမတ္ေရာေျပာင္ေရာပဲ။
အဲဒီအခါက်ရင္ ေခါက္ျပန္ေပးယူေရာင္းရတာေပါ့။ ေခါက္ျပန္ေပးဆိုတာ ကုန္ကို ပိုက္ဆံမေပးပဲ ယူေရာင္းတာ ေရာင္းလို႕ကုန္ျပီဆိုမွပိုက္ဆံေပးတာ ကိုေျပာတာ။ အရင္းအႏွီးက သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမ ဟုတ္ေတာ့ကုန္ဒိုင္ေတြက လည္ေပးၾကပါတယ္။ ေစ်းေလွ်ာက္ေရာင္းရတာ က သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ထမင္းေတာ့မ ငတ္ဘူးေပါ့။
ေစ်းေရာင္းျပန္ရင္ ဆန္ေလး ႏို႕ဆီဘူး ေလး ဘူးေလာက္ဝယ္လာ ခဲ့ တယ္ ဟင္းကေတာ့ က်န္
တဲ့ အသီးအရြက္ ေလးေတြ ကို ဆီေလး မ်က္ရည္ေပါက္ေလာက္ ထည့္ျပီး ေၾကာ္/ျပဳတ္ စားလိုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ၾကက္ဥေလး၊ငါးေလး ခ်က္တယ္။ ဒီလိုပဲ ေစ်းေရာင္းျပီး စားၾကရတာ ။
က်ဳပ္ကေစ်း ေရာင္းျပန္ရင္ လမ္းထိပ္ကဆိုက္ကား ဂိတ္က ျဖတ္ျပန္ေလ့ရွိတယ္
ဆိုက္ကားေတာ့ မစီးႏိုင္ဘူးေပါ့။ အခုေခတ္ က ဟိုနားဒီနား ဆိုက္ကားစီးရင္ ေအာက္ထစ္ ၃၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္။ က်ဳပ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မစီးဘူး။
တစ္ေန႕ေတာ့ က်ဳပ္ တစ္ျခားရက္ကြပ္က ေစ်းေရာင္းျပန္ေတာ့ ဆိုက္ကား သမားတစ္ေယာက္ ဆိုက္ကားကိုတြန္းျပီး လိုက္လာတယ္။
"မေစာ မေစာ"
က်ဳပ္လည္းမၾကည့္ပဲနဲ႕
"ဆိုက္ကား မစီးႏိုင္ပါဘူး" လို႕ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ျပီးမွၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဪ ကိုေသာင္း ပါလား က်ဳပ္ဆိုက္ကားမစီးေသးပါဘူး။ ရွင္ကလည္း က်ဳပ္ဘယ္တုန္းကမွ ဆိုက္ကားမစီးတာသိရက္နဲ႕"
"ဆိုက္ကားစီးမလားလို႕ ေမးမွာမဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္လည္း မေစာတို႕ လမ္းဖက္သြားစရာေလးရွိလို႕ လမ္းၾကဳံလိုက္ခဲ့ပါလို႕ ေျပာမလို႕"
ထူးေတာ့ထူးဆန္းသား လူ႕အားဆိုက္ထုတ္ျပီး နင္းရမွာကို လမ္းၾကဳံလိုက္ခဲ့ပါလားတဲ့။ အင္း ... သူလည္း ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႕ေနမွာ။ ဧကန္န အုံနာခ မရေသးဘူးထင္တယ္။
"မေစာ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလည္း လာပါလိုက္ခဲ့ပါ "
"ဪ... အင္း ... ေတာ္ပါျပီေတာ္ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး "
"လာပါ လမ္းၾကဳံလို႕ပါ ပိုက္ဆံမယူပါဘူး လာပါ တက္"
က်ဳပ္လည္ ေစ်းေလွ်ာက္ေရာင္းရတာ ေညာင္းေနျပီ သူကလည္း ဇြတ္ေခၚေနေတာ့ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ပဲ လိုက္ခဲ့တယ္။ေနာက္ေန႕ေတြ က်ေတာ့လည္းဒီလိုပဲ လမ္းၾကဳံလို႕ေခၚျပန္တယ္ သူသြားစရာရွိတာက က်ဳပ္ေစ်းေရာင္းျပန္တဲ့ အခ်ိန္က်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေတာ္။
ကိုေသာင္း က အေျပာကလည္းေကာင္း ၊ အရက္ကလည္းမေသာက္ ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးေတာင္ ယဥ္မိေသး က်ဳပ္ကိုၾကိဳက္ေနလို႕လား ? ဘာလား ညာလားေပါ့။ ေနာက္ေန႕သူက လမ္းၾကဳံ ေခၚေတာ့ က်ဳပ္လည္း သိခ်င္စိတ္ကို ျမိဳသိပ္မထားႏိုင္ေတာ့တာနဲ႕ ပဲ
"ရွင္က က်ဳပ္တို႕လမ္းဖက္ကို ေန႕တိုင္း ဘာလာလုပ္တာလဲ? က်ဳပ္လည္း ေန႕တိုင္း
လမ္းၾကဳံလိုက္ေနရ တာ အားနာလွျပီ"
"ဪ မေစာ ရယ္ ႐ိုးလိုက္တာ တကယ္မသိဘူးလား? "
က်ဳပ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရိပ္မိသား ဒါေပမဲ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနလိုက္တယ္
" ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ ရွင့္စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ဟာကို က်ဳပ္မွေဗဒင္မ တြတ္တက္တာ"
"ကဲပါ မေစာရယ္ မထူးေတာ့ပါဘူး တကယ္ေတာ့ ငါနင့္ကို ယူခ်င္လို႕ဟ"
သူက ဒဲ့ဒိုးၾကီးေျပာေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရွက္တာေပါ့ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကို ၾကိဳက္သလိုလိုေတာ့ရွိသား ။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ သူနဲ႕ယူလိုက္တယ္ ဆိုၾကပါစို႕ ။ ယူျပီး တစ္လ ႏွစ္လ ေလာက္ေနေတာ့ သူ႕ဗီဇကေပၚလာျပီ။ သူကအရက္ တာမေသာက္တာ ဖဲသမားေတာ့ဖဲသမား ။ ဖဲသမားဆိုတာကလည္း မစားရရင္ ေနလို႕ရတယ္ ဒါေပမဲ့ ဖဲမ႐ိုက္ရ ရင္မေနႏိုင္ၾကဘူး။ ဖဲ႐ိုက္တယ္ဆိုတာကလည္း ကြယ္ရာမွာ ႐ိုက္ေတာ့
က်ဳပ္လည္းဘယ္သိမလဲ? သူဆိုက္ကား နင္းတာကလည္း အုန္နာ ဖိုးေပးရတာနဲ႕ ဖဲ႐ိုက္ ဖို႕ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ရယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္က လင္ယူျပီးထမင္းေကြၽးရတာေပါ့။
ဘာတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ က်ဳပ္ကံေပါ့။
တစ္ေန႕ေတာ့ ကိုေသာင္း ေရးၾကီးသုတ္ျပာနဲ႕
"မေစာေရ မေစာ "
"ဘာလဲ ကိုေသာင္း ရယ္ ရင္ထိတ္လိုက္တာ က်ဳပ္ကမီးဖိုထဲမွာ အေမ ေနသိပ္မေကာင္းလို႕ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ေနတယ္"
သူကမီးဖိုထဲ အေျပးဝင္လာတယ္
"ဘာလဲကိုေသာင္း ဘာျဖစ္လို႕လဲ"
"ဟိုေလ နင့္အေမ နားကပ္ေလး ခဏေလာက္ငါ့ကို ေတာင္းေပးပါလား? ညေနက်ရင္ ငါျပန္ေပးပါ့မယ္"
"ဟင္ ဘာလုပ္ဖို႕လဲ? ရွင္ကလည္းရွင့္ ပစၥည္းက်ေနတာပဲ က်ဳပ္အေမကသူ႕ရဲ့နားကပ္ ေလးကို
သိပ္ျမတ္ႏိုးတာ အေဖ့ရဲ့ တစ္ခုတည္းေသာလက္ေဆာင္မို႕ ။ ေတာင္းမေပးႏိုင္ပါဘူး ေတာင္းရင္လည္း
အေမက ေပးမွာမဟုတ္ဘူး"
"ေအးပါဟာ ဒါဆိုလည္း ျပီးတာပဲ"
လို႕ေျပာျပီး ထြက္သြားတယ္။ က်ဳပ္မွာျဖင့္ အေမၾကားသြားသလား ဆိုျပီးသြားၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္ အေမကအိပ္ေနလို႕။ ကိုေသာင္း ရဲ့ ေကာင္းတဲ့အက်င့္က ဘယ္ေတာ့မွဆူဆူပူပူမလုပ္ဘူး ။ အရက္မူးျပီး ႐ိုက္တာလည္းမရွိခဲ့ဘူး သူကအရက္မွမေသာက္တာကို။ အဲဒီညက သူအေတာ္ေလး မိုးခ်ဳပ္မွျပန္လာတယ္။
ေနာက္ေန႕မနက္က်ေတာ့ အေမ့နားမွာ နားကပ္မရွိေတာ့ဘူး က်ဳပ္သိလိုက္ပါျပီ ကိုေသာင္း
လက္ခ်က္ပဲဆိုတာ သူဘယ္လိုယူသြားတယ္ဆိုတာေတာ့ က်ဳပ္လည္းမသိဘူး အေမ့ကိုလည္းမ ေမးရက္ခဲ့ဘူး ။ ေနာက္ျပန္ေပးႏိုင္မွပဲ ေမးေတာ့မယ္ဆို ေနလိုက္တယ္။ အေမ့ကိုၾကည့္ ေတာ့ မ်က္ႏွာကသိပ္မသာယာဘူး ။ ကိုေသာင္းလည္း အဲဒီ ေန႕ ကစျပီးျပန္ကိုမလာေတာ့ဘူး။ သူျပန္လာရင္လဲက်ဳပ္ကမေပါင္းေတာ့ဘူးလို႕ ဆုံးျဖတ္ျပီးသား။ အေမလည္း တေရွာင္ေရွာင္ ျဖစ္လာတယ္ က်ဳပ္စိတ္အထင္ ေတာ့သူနားကပ္ ေလးကို စိတ္စြဲတယ္ ထင္တာပါပဲ ။ပိုျပီးခ်ဴခ်ာ လာတယ္။ အစားေတာင္မဝင္ေတာ့ဘူး။ အေမက အသက္ကလည္းၾကီးျပီ၊ အဟာရျဖစ္ေစမည့္ အစာေတြကလည္းမ ေကြၽးႏိုင္ ေနာက္
ဆုံးေတာ့ လူၾကီးေရာဂါနဲ႕ပဲ ကြယ္လြန္သြားရွာတယ္။
အေမဆုံးျပီး ၁ လေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုေသာင္း ဆုံးျပီစိုတဲ့ သတင္း ေရာက္လာတယ္။
ဖဲေႂကြးမဆပ္ႏိုင္လို႕ ဝိုင္း႐ိုက္ခံရတာတဲ့ က်ဳပ္လည္း အတိအက် မသိဘာဘူး ။ကိုေသာင္းဆုံးျပီ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္လည္းေအာ္တိုမတစ္ မုဆိုးမျဖစ္ျပီေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်မအသက္ ၃၅ႏွစ္ဝန္းက်င္။ကိုေသာင္းနဲ႕က ကေလးလည္းမရပါဘူး။ အဲေတာ့ က်ဳပ္၁ ေယာက္ထဲေနတာေပါ့။ ကိုေသာင္းရွိတုန္းက ဘယ္သူကမွလာျပီး မစရဲပါဘူး။ အခုေတာ့ မုဆိုးမဆိုေတာ့ ရက္ကြပ္ ထဲက ေကာင္ေတြက ရိတိတိလုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ျပီးေတာ့
က်ဳပ္က တစ္ ေယာက္ထဲေနတာဆိုေတာ့ သတိ ေတာ့ အျမဲထားရတာေပါ့။
ဆက္ပါအုန္းမည္။
ခင္မင္စြာျဖင့္
အညာမွ
ခေရညိဳ
ကိုေအာင္သာငယ္ က Tag ထားတာ ကမၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုရင္တဲ့။
တကယ္ေတာ့ လူ႕ဘဝဆိုတာ ရခဲပါတယ္ ဘာေကာင္းမႉ႕ မွမလုပ္ရေသးခင္
ကမၻာၾကီး ပ်က္သြားရင္ ေနာက္ဘဝမွာ ဘာျဖစ္မလဲ?
လူမွျပန္ျဖစ္ပါအုန္းမလားလို႕ေတြးပူမိလာတယ္ ငါဘာျဖစ္မလဲ?
သားေလးေတြအတြက္ မိဘအတြက္ လုပ္ေပးသင့္တာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေသးပါလား
ျပင္ဆင္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြဝင္လာတယ္။
ဒီအေတြးေတြ ဝင္လာေအာင္ Tag လိုက္တဲ့ ကိုေအာင္သာငယ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္
၁။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ရွိေနခ်င္လဲ..
အတူရွိေနခ်င္တာကေတာ့ က်မရဲ့ သားေလး ႏွစ္ ေယာက္ရယ္ အိမ္ကလူၾကီး နဲ႕ က်မရဲ့ မိဘေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။သူတို႕ေတြက က်မဘဝရဲ့ အခန္းေတြမွာ အေရးၾကီးတဲ့ ေနရာေတြကေန က်ရာဇာတ္ရုပ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ သရုပ္ေဆာင္ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
၂။ဘာေတြခံစားေနရမလဲ..
ဘာေတြခံစားေနမလဲ ဆိုေတာ့ ေသျခာမသိေသးပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ ကမၻာ ပ်က္တာကို က်မတခါမွ မခံစားဘူးေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံမရွိ ေသးလို႕ပါ။
အေတြ႕အၾကဳံ ရွိသြားရင္ေတာ့ က်မခံစားရတာေတြကို ေျပာျပႏိုင္မွာပါ။
၃။ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားမလဲ
အမိေျမကို အရင္ဦးဆုံး က်မမိသားစုနဲ႕တကြ ျပန္ေနပါမယ္။ က်မရဲ့သား ေလးေတြကိုလည္း ဘုရားစာတို႕ ျမန္မာ့ဓေလ့ ခ်စ္စရာ ကဗ်ာေလးေတြကိုလည္း သင္ေပးထားမယ္။
ျပီးေတာ့ သူတို႕ေလးေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႕ လိုက္ပို႕ထားမယ္။
ေတာ္ၾကာကမၻာ ပ်က္သြားရင္မ ေရာက္ဖူးပဲေနမွာဆိုးလို႕။
၄။ ၀မ္းနည္းမိမွာက
ဝမ္းနည္းဲမိမွာကေတာ့ က်မသားေလး ေတြ အရြယ္မေရာက္ၾကေသးတာေၾကာင့္ အလႉမလႉ ရေသးလို႕ ျပီးေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ နဲ႕ထမင္းမစား လိုက္ရမွာကို ...ဟိ.. . ..
၅။ေၾကာက္လန္႔မိတာက..
တကယ္ ကမၻာ ပ်က္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူတိုင္း ေၾကာက္ လန္႕ၾကမွာမလြဲမေသြပဲ။ လူတိုင္းေသခ်င္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး ေသရေတာ့မယ္လို႕ ၾကိဳသိ
ေနရင္ ေသြးပ်က္မတက္ ေၾကာက္ေနၾကမွာပဲေလ ျပီးေတာ့ က်မရဲ့သားေလးေတြကို အဲဒီလိုအျဖစ္ဆိုးၾကီး ေတြ႕ရင္ ခံႏိုင္ရည္ရွိၾကပါ့မလားဆိုတာကိုေတြးျပီး ေၾကာက္လန္႕မိတယ္
၆။ေဆာင္ထားခ်င္တာ..
ေဆာင္ထားခ်င္တာကေတာ့ ေရနဲ႕ စားစရာေတြေပါ့။ က်မရဲ့သားေလးေတြ အစာေရစာပ်က္မွာစိုးလို႕ပါ။ ျပီးေတာ့ တစ္ေနရာနဲ႕ တစ္ေနရာ ဆက္
သြယ္လို႕ရႏိုင္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရးကရိယာ တစ္ခု ( ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့)
၇။ဘာေတြေရးမိမလဲ..
သားေလးေတြအတြက္ ပူပင္ေသာကေရာက္ေနရတာနဲ႕ေရးခ်ိန္ေတာင္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဪ ဒါေပမဲ့ ကမၻာပ်က္သြားတဲ့ ရက္စြဲေလးကိုေတာ့ ေရးခ်င္သား။
ဂ။ေတြးမိေတြးရာ အေတြး
ေျပးလို႕မလြတ္ႏိုင္မွန္း သိရက္နဲ႕ ဘယ္ေနရာကိုေျပးလို႕ လြတ္ႏိုင္မလဲလို႕ ေတြးေနမိမွာပါ ။
၉။ဂုဏ္ယူခ်င္တာက
ကမၻာၾကီးပ်က္တာကို ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ေတြ႕ျမင္လိုက္ရလို႕ ………………….
ငါကြ………….
၁၀။ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာက
မိဘအတြက္ သမီးဆိုး တစ္ ေယာက္၊ သားေတြ အတြက္ မိခင္ဆိုးတစ္ေယာက္၊ ခင္ပြန္းအတြက္ ဇနီးဆိုး တစ္ေယာက္၊ အမိေျမအတြက္ လူယုတ္မာ တစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ့တဲ့အတြက္။
၁၁။က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း
အမေလး…………… ဟာသြားပါျပီ …………………..
ကိုေအာင္သာငယ္ ေရ ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္ေနာ္ အခုလို သတိတရ နဲ႕ ေရးခိုင္းတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။
ကဲ ကိုယ့္အလွည့္ ေတာ့ျပီးသြားျပီ ။ ကိုယ္ျပီးေတာ့ သူမ်ား အလွည့္
၂။ ျဖဴတုတ္ေလး
၃။ ကိုစည္သူ
၄။ တလႏြန္
သူတို႕ေတြဘယ္လို ကမၻာပ်က္ၾကမလဲဆိုတာ စပ္စုခ်င္ပါေသးတယ္ရွင္။
ခင္မင္စြာျဖင့္
အညာမွ
ခေရညိဳ
ခ်စ္သူ နင့္အတြက္နဲ႕
ငါဘဝကို နင့္စိတ္တိုင္းက် ခ်ယ္လွယ္ပါ
ငါေပးပါမည္ နင္အလိုရွိသမွ်
ငါ့အသက္ကိုေရာ နင္လိုခ်င္ရင္
အဆင္သင့္ပါပဲ ခ်စ္သူ………..
ဘယ္ေသာခါမွ မေျပာင္းလဲဘဲ ခ်စ္ေနမည့္
ငါ့အခ်စ္ေတြပါ
မိုးေျမဆုံးသည့္တိုင္ နင့္အေပၚ
ငါရဲ့ခ်စ္စိတ္ေတြ ရွင္သန္ေနမွာပါ
နင္ကိုယ္တိုင္ ေခ်မႈန္းသည့္တိုင္
ငါ့အခ်စ္က ဘယ္ေသာအခါမွ
ေသဆုံးသြားမည္ မဟုတ္ပါ………….
ရင္ထဲအျမႇစ္တြယ္ နင့္ပုံရိပ္ေတြ
ငါဘယ္လိုၾကိဳးစား ေမ့ျပစ္
အခ်ည္းႏွီးပါပဲခ်စ္သူ
ေျခကုန္လက္ပန္း ၾကိဳးစားေမ့ေျပာက္
မရခဲ့ပါ ငါ့ရင္ထဲကနင့္ပုံရိပ္…………….
နင့္ရက္စက္မူ႕ေတြအား
ေတြးၾကည့္ေသာ္လည္း
မုန္း၍မရခဲ့ပါ ခ်စ္သူ
ငါကိုယ္တိုင္သတ္မွေသဆုံးမည့္
ငါ့အခ်စ္ေတြကို ငါ့တသက္လုံး
ဘယ္ေသာအခါမွ ငါ့အေသသတ္မည္မဟုတ္…..
နင့္အမုန္းက အဆိပ္တမွ်ခါးသက္ပါေစ
အဲဒီအဆိပ္ကို ျမိန္ျမိန္စားသုံးလိုက္ရင္း
ငါ့ဘဝကို ျမဳပ္ႏွံလိုက္မယ္
ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ငါဟာနင့္ကိုခ်စ္ရင္း
အေသခံလိုက္မယ္။ ။
အမ်ိဳးသားေတြကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။
က်မအထင္ၾကီး ျပီးႏွစ္သက္တဲ့ အမ်ိဳးသားေတြကေတာ့
၉ တန္းႏွစ္က က်မတို႕ကို Bio သင္ေပးတဲ့ ဆရာၾကီး သူ႕နာမည္ ဦးသိန္းထြန္းဝင္း တဲ့။
တကယ္ေတာ့ Bio ဘာသာရပ္ကို က်မသင္ခဲ့ရတာကေတာ့ ၈တန္း ႏွစ္ကစျပီး သင္ခဲ့ရတာပါ။
၈ တန္းႏွစ္က Bio ဘာသာရပ္ကို အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။ စိတ္လည္းမဝင္စား ခဲ့ဘူး။
၉ တန္းႏွစ္က် ေတာ့ ဆရာၾကီး ဦးသိန္းထြန္းဝင္း ကသင္ျပေပးပါတယ္။ ဆရာၾကီး ရဲ့ ပုံဆံက
ခပ္တည္တည္ နဲ႕ ျပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေမြးၾကီး တကားကားနဲ႕။ သူကစာအသင္အျပ ေကာင္းသလို စည္းကမ္းလည္း ၾကီးပါတယ္ ။ ၉ တန္းႏွစ္ကစျပီး က်မဟာ Bio ဘာသာရပ္ကို စိတ္ဝင္စားလာျပီး မေၾကာက္ေတာ့တာပါ။ တိုတို ေျပာရရင္ က်မႏွစ္သက္မိေသာ အမ်ိဳးသားေတြ ထဲက
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဆရာၾကီး ဦးသိန္းထြန္းဝင္း ပါ။
သူ႕ဓာတ္ပုံ မရွိလို႕ မတင္ေပးႏိုင္ပါဘူးရွင္။
ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေက်ာ္ အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴ ပါ။ သူအသံ ကျပာတာတာ ဩရွရွေလးပါ .........................
ဒါေပမဲ့ ေျပာေလာက္ ေအာင္လည္းမေကာင္းဘူး ဆိုတာ လူ တိုင္းသိၾကမွာပါ ဒါေပမဲ့ သူကသီခ်င္းအရမ္း ဆိုတတ္တယ္လို႕ထင္ပါတယ္ ရွင္ ။
က်မကသူ ကိုအရမ္းႏွစ္သက္ပါတယ္ရွင္ ။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ David Beckham ပဲျဖစ္ပါတယ္ သူက အရမ္းေတာ္တဲ့ေဘာလုံးကစားသမားတဦးျဖစ္သလို Style နဲ႕ ရုပ္ရည္ရွိသူတစ္ဦး
ျဖစ္္္ပါတယ္ ရွင္….. သူလည္းပဲ က်မႏွစ္ သက္တဲ့ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ Will Smith ပဲျဖစ္ပါတယ္ သူက သူတို႕လူမည္းေတြရဲ့ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို သီခ်င္းလုပ္ဆိုေလ့ရွိ ျပီး ရုပ္ရွင္ဇာတ္ ကား အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ႐ိုက္ကူးထားပါတယ္။
သူ႕ကိုလည္း က်မအရမ္းပဲ ႏွစ္သက္ပါတယ္ရွင္။
အခုေနာက္ဆုံး တစ္ေယာက္ကေတာ့ က်မရဲ့ အိမ္ကလူၾကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္ ။သူကစိတ္တိုတယ္ ရုပ္ဆိုးတယ္ အသာမည္းတယ္ အအိပ္ၾကီးတယ္ အိပ္ရင္လည္းေဟာက္တယ္ အစားၾကီးတယ္
ဆရာလည္း အားၾကီးလုပ္တယ္ ။ (အဲဒါေတြ ရဲ့ ဆန္႕က်င္ဘက္ )
သူ႕ကိုလည္း က်မ အရမ္းႏွစ္သက္ပါတယ္ရွင္....................။
သူ႕ဓာတ္ပုံကိုေတာ့ မတင္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဟိ ::))
ေက်းဇူး အထူးစပါယ္ရွယ္ တင္ပါတယ္ေနာ္......... ။
ခေရညိဳ လည္းေနာက္ထပ္ ေရးခိုင္းခ်င္ပါေသးတယ္ေနာ္ ။ ႏွင္းဆီပန္း ခ်စ္တဲ့ေကာင္းမေလး ၊ ညီမေလးေႏြးေနျခည္ ၊ ညီမေလး ဇူးဇူး တို႕ေတြ ဘယ္သူ႕ေတြကို ႏွစ္သက္ၾကတယ္ဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္ပါေသးတယ္ကြယ္ ။
